გული

უმთავრესი ნაწილი ცხოველთა შინაგანის აგებულებისა, რომლისაგანცა მიმოიქცევის სისხლი ყოველთავე ძარღუთა შინა (ვეფხისტ. 4), сердце.

— ჰაზრი, გულის ზრახვა (ფსალ. 4, 5 და 19, 5; ვეფხისტ. 837 და შემდგომი).

— საშუალო სიღრმე ქუეყანისა, ანუ ზღჳსა (მატ. 12, 40; იოან. 2, 4; ფსალ. 45:2, 3).

— შინაგანი კერძო კვერცხისა, კაკალთა, ხილთა ნაჭუჭიანთა და მისთანათა.

— კუალად ითქმის: ღვთის გულისთჳს, бога ради; ჩემის გულისთჳს, для меня, или для моего одолжения.

— გული მეთანაღრება, ე.ი. არ მომწონს, არ მემეტება, მენანება, ითქმის უქმად წარგებულის რისთჳსმე, жаль, жалеть.